Het overdragen (tegen een overeengekomen waarde) van de debiteurenportefeuille aan een externe partij (de factormaatschappij of faktoor). In de overnameprijs van de vorderingen wordt de winst- en risicomarge van de factormaatschappij verrekend.
Het begrip 'factoring' is eigenlijk een Engelstalig begrip, dat inmiddels gemeengoed is geworden; de juiste Nederlandse benaming is faktorering of factoreren, maar die termen zien we in de praktijk vrij weinig.
Bij factoring of faktorering gaat het om een doorlopende overeenkomst, waarbij de financieringsinstelling (de 'faktoor') zich verplicht alle door de financier goedgekeurde vorderingen als gevolg van verkopen van goederen of diensten over te nemen op het moment dat deze vorderingen onstaan. De faktoor neemt de incasso van de vordering op de vervaldag (einde van de krediettermijn) op zich en kan de vordering niet op de verkoper van de vordering verhalen, indien mocht blijken dat de vorderingen niet of niet geheel inbaar zijn als gevolg van het niet kunnen betalen of insolventie van de debiteuren.
De faktoor neemt het kredietrisico van de door hem goedgekeurde vorderingen over, maar niet de overige risico's, zoals:
De faktoor neemt ook de debiteurenadministratie en de incasso van de vorderingen geheel over van de leverancier. Door factoring is een betere liquiditeitsplanning mogelijk.
Ook: accounts receivable financing.
Zie ook: debiteurenfinanciering, debiteur, voorfinanciering, debiteurenrisico, kredietrisico, betalingsmoraal, insolventie.
 Tip anderen
|
